اینترنت دیوانه کننده با سرعت ۲۲.۹ پتابیت در ثانیه در ژاپن

یک سیستم فیبر نوری جدید رکورد سرعت انتقال اطلاعات را شکسته است و به گفته سازندگان ژاپنی آن، می تواند در هر ثانیه ۲۰ برابر ترافیک اینترنت جهان را حمل کند.

به گزارش اخبار تایمز؛ همه نیاز به استفاده از اتصال اینترنت سریعتر را احساس می کنند و اکنون مهندسان ژاپنی رکورد انتقال داده را شکسته اند. این تیم موفق شد بیش از ۲۰ برابر ترافیک اینترنت جهانی در هر ثانیه را از طریق فیبر نوری جدید خود منتقل کند.

اگر شما یکی از معدود خوش شانس هایی هستید که به سریع ترین اتصال اینترنت در جهان متصل هستید، از سرعت ۱۰ گیگابیت در ثانیه (Gb/s) لذت خواهید برد. برخی از افراد دیگر در جهان نیز اتصالات ۱ گیگابیت در ثانیه را تجربه می کنند، در حالی که اکثر ما با سرعت چند صد مگابیت در ثانیه از آن استفاده می کنیم.

اما در حال حاضر، موسسه ملی فناوری اطلاعات و ارتباطات ژاپن (NICT) نرخ انتقال اطلاعات دیوانه وار ۲۲.۹ پتابیت در ثانیه را ثبت کرده است.

یک پتابیت معادل یک میلیون گیگابیت است، بنابراین آنقدر سریع است که کل ترافیک اینترنت ثانیه به ثانیه را با ۲۲ برابر پهنای باند باقیمانده ضرب کند. این در حالی است که حتی سرعت اینترنت ناسا نیز تنها ۴۶ ترابیت بر ثانیه است.

مهندسان مؤسسه ملی فناوری اطلاعات و ارتباطات ژاپن از چندین فناوری نوظهور برای رسیدن به این نقطه عطف استفاده کردند. این کابل فیبر نوری به جای تنها یک هسته برای انتقال داده، دارای ۳۸ هسته است که هر کدام می توانند اطلاعات را در سه حالت انتقال دهند، یعنی در مجموع ۱۱۴ کانال فضایی. هر حالت در هر کانال فضایی از ۷۵۰ کانال طول موج در سه باند (S، C و L) برای پهنای باند ۱۸.۸ THz تشکیل شده است.

در مجموع، نرخ انتقال داده ۲۲.۹ پتابیت در ثانیه (Pb/s) است که بیش از دو برابر رکورد قبلی ثبت شده در سال ۲۰۲۰ است.

این تیم می‌گوید که بهینه‌سازی تصحیح خطا می‌تواند به سیستم در شکل فعلی اجازه دهد تا به سرعت‌های بالاتری تا ۲۴.۷ پتابیت در ثانیه برسد.

با این حال، نباید انتظار داشته باشید که در آینده ای نزدیک، به عنوان مثال، بتوانید کل پلتفرم نتفلیکس را در کسری از ثانیه استریم کنید. رمزگشایی داده ها شامل پردازش سیگنال پیچیده است که مستلزم نصب دستگاه های تخصصی به نام گیرنده های MIMO در سراسر شبکه است. در کوتاه مدت، یک نسخه چهار هسته ای که فقط داده ها را در یک حالت به ازای هر هسته منتقل می کند، با زیرساخت های موجود سازگار است و همچنان نرخ داده قابل توجهی بیش از یک پتابیت در ثانیه ارائه می دهد.

این تحقیق در کنفرانس اروپایی ارتباطات نوری در اسکاتلند در ماه اکتبر ارائه شد.