برطرف کردن سکسکه نوزاد + معرفی چند راه بند آوردن سکسه نوزاد

شما به چشمان معصوم فرزندتان خیره شده اید و از تماشای تک تک اعضای صورت او لذت می برید که ناگهان  نازنین شما هم کمی سکسکه می کند و شکم کوچک و نرمش زیر دست شما بالا و پایین می شود!

اخبار تایمز | این برای نوزادان بسیار طبیعی و مکرر است، اما اگر این اولین تجربه شماست، ممکن است نگران و سردرگم باشید که برای جلوگیری از سکسکه در نوزادتان چه کاری باید انجام دهید. اما قبل از همه این نگرانی ها و افکار، خوب است با عوامل متعددی که باعث سکسکه در نوزادان می شود آشنا شوید و سپس یاد بگیرید که چگونه سکسکه را در کودکان کوچکتر آرام کنید.

شروع سکسکه

سکسکه برای نوزادان بسیار طبیعی است و احتمالاً اولین سکسکه آنها را زمانی که در رحم خود بوده اند حس کرده اید! سکسکه جنین در سه ماهه دوم شروع می شود و می تواند ناشی از بلع مایع آمنیوتیک باشد، اما اکنون که در آغوش شما است، احتمالاً سکسکه ناشی از تغذیه یا چیزهای دیگر است.
در ادامه با عوامل متعددی که باعث سکسکه کودک شما می شود آشنا خواهید شد:

۱. ریفلاکس معده

رفلاکس معده زمانی اتفاق می افتد که محتویات معده به سمت مری حرکت می کند. نوزادانی که عضلات زیرین مری آنها – که بین مری و معده قرار دارد و مانع حرکت غذا به سمت بالا می شود – هنوز رشد نکرده اند. این تحریک که به دلیل رفلاکس غذا و اسید اتفاق می‌افتد، سلول‌های عصبی را تحریک می‌کند تا دیافراگم را به لرزه درآورند و در نتیجه شروع به سکسکه می‌کنند.

۲. پرخوری!

تغذیه بیش از حد، حتی به نوزاد، می تواند باعث نفخ و التهاب معده شود. افزایش ناگهانی حجم شکم باعث کشیدگی و اسپاسم دیافراگم می شود. در نتیجه کودک دچار سکسکه می شود.

۳. هوا خوری!

اگر کودک خود را با شیشه شیر تغذیه کنید، هوای زیادی وارد معده نوزاد می شود زیرا شیر شیشه شیر خیلی سریعتر از سینه مادر وارد دهان کودک می شود. جریان هوا علائمی شبیه پرخوری ایجاد می کند و هوای بلعیده شده باعث سکسکه می شود. پرخوری همزمان با بلع هوا علاوه بر سکسکه باعث بدخلقی کودک می شود.

۴. آلرژی‌ها

کودک ممکن است به پروتئین خاصی که در شیر خشک یا حتی شیر مادر وجود دارد حساسیت داشته باشد و از نوعی التهاب مری به نام «ازوفاژیت ائوزینوفیلیک» رنج ببرد. در پاسخ به چنین شرایطی، دیافراگم به طور مکرر ارتعاش می کند و باعث سکسکه می شود. در برخی موارد، آلرژی می تواند به دلیل تغییر در ترکیب شیر مادر ناشی از غذاهای خاصی که مادر مصرف کرده است، شروع شود.

۵. آسم

اگر کودک شما آسم دارد، نای او ملتهب است و جریان هوا را به ریه ها محدود می کند. تنگی نفس باعث خس خس سینه می شود که منجر به حرکات اسپاسم مانند دیافراگم و در نهایت سکسکه می شود.

۶. کاهش دما

گاهی اوقات کاهش دما می تواند ماهیچه های کودک را درگیر کند و مثلا دیافراگم را منقبض کند و همانطور که تا به حال متوجه شدید انقباضات و لرزش دیافراگم منجر به سکسکه می شود.

اینطوری سکسکه نمی‌کند!

اگر مراقب غذای کودک خود باشید، او سکسکه نمی کند. به گفته متخصصان اطفال، پرخوری یکی از شایع ترین علل سکسکه در نوزادان است. نکات زیر را به خاطر بسپارید:
1. در وعده های کوچک و در فواصل نسبتا طولانی به او غذا بدهید.
2. هنگام غذا دادن به نوزاد، او را در حالت عمودی و با زاویه ۳۵-۴۵ درجه نگه دارید، زیرا تغذیه در حالت خوابیده باعث برگشت شیر به مری می شود.
3. اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده است که بنشیند، شیشه شیر را در حالت نشسته به او بدهید. مطمئن باشید که جاذبه کار خودش را می کند!
4. به صداهایی که در حین مکیدن شیر تولید می کند توجه کنید. اگر زیاد غرغر کند، احتمالاً هوای زیادی را می بلعد. شیشه شیر را در دهان او بگذارید تا فضای کمی برای ورود و خروج هوا وجود داشته باشد. اگر او شیر شما را می خورد، به یاد داشته باشید که در هنگام شیر دادن، نوک سینه باید کاملاً در دهان کودک باشد.
5. شیشه شیر را مرتب بشویید و اجازه ندهید سوراخ بالای شیشه بسته شود تا نوزاد به جای شیر هوا را نبلعد!
6. در فاصله بین شیر خوردن، سر نوزاد را روی شانه خود بگیرید و ضربات نرمی به پشت ریه های او وارد کنید تا گلویش صاف شود و هوای معده اش خارج شود. پس از آروغ زدن، ۲۰ ثانیه صبر کنید و دوباره شروع به تغذیه کنید. اگر با بطری به او غذا می دهید، وقتی نیمی از شیر شیشه را می خورد، او را بردارید تا گلویش را باد کنید. بعد از چند ثانیه می توانید دوباره به او غذا بدهید

اگر سکسکه کرد…

به او مقداری شکر بدهید: اگر کودک شما به اندازه کافی برای خوردن غذای جامد به سن رسیده است، مقداری شکر روی زبان او بگذارید. اگر خیلی کوچک است، پستانک (یا نوک انگشت تمیزتان) را در آب قند فرو کنید و در دهانش بگذارید تا بمکد. شکر دیافراگم را شل می کند و سکسکه را متوقف می کند.
پشت او را ماساژ دهید: کودک را در حالت نشسته قرار دهید و با حرکات دایره ای از کمر تا شانه ها ماساژ دهید. می توانید او را به شکم روی تشک نرمش بخوابانید و به همین ترتیب او را ماساژ دهید. نیازی به فشار نیست و حرکات شما باید نرم باشد تا دیافراگم شل شود و سکسکه متوقف شود.

پس از شیر دادن به نوزاد: او را به مدت ۱۵ دقیقه صاف و راست نگه دارید. هم هوای معده او آزاد می شود و هم دیافراگم در حالت طبیعی است و هم عضلاتش منقبض نمی شوند.

حواس او را پرت کنید: گاهی اوقات یک «دالی» ساده یا سرگرم کردن کودک با یک اسباب بازی مورد علاقه می تواند سکسکه را متوقف کند. گفتیم که برخی از محرک های عصبی باعث سکسکه می شوند و روش هایی مانند لامسه (با ماساژ) و تحریک حواس (دیدن اسباب بازی مورد علاقه) می تواند سکسکه را کند کرده و متوقف کند.

آب انگور را امتحان کنید: هنوز هیچ دلیل علمی برای این موضوع وجود ندارد، اما یکی از رایج ترین راه ها برای تسکین سکسکه در نوزادان است. می توانید آب انگور را با آب جوشیده و تمیز رقیق کنید و اگر مطمئن هستید که کودکتان به شیره انگور حساسیت ندارد و منع مصرفی ندارد، کمی آب انگور به او بدهید. حتی بهتر است قبل از انجام این کار با پزشک کودک خود مشورت کنید.

نبایدهای سکسکه‌ای!

هرگز کودک یا کودک را نترسانید تا سکسکه را متوقف کند! ایجاد صداهای بلند و ترکیدن کیسه هوا می تواند به پرده نازک گوش معشوق آسیب برساند یا باعث کولیک شود!

به او آب نبات ترش ندهید: ممکن است برای شما مفید باشد، اما برای فرزندتان خوب نیست. حتی اگر یک ساله باشد نباید به او آب نبات ترش بدهید که حاوی پودر اسید خوراکی است و برای سلامتی او مضر است.

به کمر او ضربه ندهید: رباط های او هنوز نرم و انعطاف پذیر هستند و فشار زیاد یا ضربات سخت می تواند به کودک شما آسیب جدی وارد کند.

گلوله های چشم او را فشار ندهید: ماهیچه های چشم و مجاری عضلانی نوزادان که به حرکت چشم کمک می کنند هنوز در مرحله رشد هستند و اگر فشار زیادی به چشم ها وارد شود ممکن است نتوانند وضعیت چشم را به حالت عادی برگردانید! بنابراین هیچ یک از این کارها را با کودک خود انجام ندهید.

زبان یا دست‌ها و پاهای او را نکشید: نوزادان ظریف هستند و همانطور که قبلاً ذکر شد، استخوان‌ها و مفاصل آنها هنوز قدرت مقابله با کشش و فشار شدید را ندارند. پس زبان یا دست و پایش را نکشید تا سکسکه او را متوقف کنید!

اگر نمی توانید با روش های ملایم و آرام جلوی سکسکه نوزادتان را بگیرید، حتما از یک متخصص اطفال کمک بگیرید.