روایت جذاب و دیدنی مانتونی از جایگاه موسیقی سنتی در میان جوانان
مانتونی گفت: اولین چیزی که هر کشور به داشتن آن افتخار میکند فرهنگ و تمدن است و فرهنگ و تمدن تشکیل شده از هنر و همه چیزهایی که از گذشته باقی مانده است.
موسیقی یکی از هنرهایی است که کشورهای اندکی در گذشته از آن برخوردار بودند و ایران از جمله کشورهایی است که موسیقی در آن ریشه چند هزار ساله دارد.
مانتونی خواننده جوان گفت: اگر به ریشه موسیقی سنتی ایرانی نگاهی بیندازیم خواهیم دید که ریشه موسیقی ایرانی به سالها پیش از میلاد مسیح برمی گردد که تا به امروز سینه به سینه منتقل شده است؛ کشور ما دارای موسیقی بسیار قوی در نوع خود است که البته کمی از آن را امروزه در دست داریم اما باید به این توجه کرد که امروزه جایگاه موسیقی سنتی و اصیل ایرانی در بین خانواده ها و جوانان کجاست؟
وی در این خصوص اظهار کرد: تنها صحبت کردن در مورد وضعیت فعلی موسیقی سنتی در بین جوانان مشکلی را حل نمیکند بلکه باید راهکار و راه حل داد تا در سبد فرهنگی خانوادهها شاهد موسیقی سنتی به جای موسیقی بیگانه و غربی باشیم.
مانتونی نقش ادبیات را در پر رنگ کردن جایگاه موسیقی سنتی در بین جوانان و خانوادهها بسیار با اهمیت دانست و افزود: موسیقی سنتی و ادبیات دو موضوع کاملا به هم متصل هستند به طوری که اگر کسی به ادبیات علاقمند باشد محال است که به موسیقی سنتی علاقهای نشان ندهد.
این خواننده جوان ادامه داد: پایه اصلی موسیقی سنتی ایران غزل است که ریشه آن در ادبیات شکل میگیرد و این وابستگی هنر و ادبیات را میتوان در هنرهای دیگر هم مشاهده کرد.
وی با بیان اینکه نباید در آموزش ادبیات و هنر به جوانان سخت گرفته شود، خاظرنشان کرد: سخت گیری در آمورش هنر و ادبیات به فرزندان باعث زده شدن جوانان از هنر و ادبیات میشود، بنابراین باید زبان آموزش هنر و ادبیات بسیار شیرین باشد تا بتواند به خوبی جوانان را به خود جلب کند.
مانتونی نقش تربیت خانوادگی را در آموزش ادبیات و هنر به جوانان بسیار مهم ارزیابی کرد و افزود: اگر خانوادهها از ابتدا فرزندان خود را با ادبیات و آثار ادبی کهن ایرانی آشنا کنند حتما این فرزندان در آینده هم به جای موسیقی غربی به سمت موسیقی ایرانی جلب خواهند شد.
وی نقش هنر و ادبیات اصیل ایرانی را در اخلاق و هنجارهای اجتماعی بسیار موثر دانست و افزود: هنر و ادبیات اصیل ایرانی حتی در پوشش و ارتباطات جوانان بسیار تاثیرگذار است، به طوری که کسی که در یک خانواده فرهنگی بزرگ شده باشد محال است که پوشش خوبی در اجتماع نداشته باشد و همچنین از نظر فعالیتهای فرهنگی هم همیشه به سمت کارهای فرهنگی با اصالت میرود تا فعالیتهای سطحی.