معرفی ویتامینی موثر در کند کردن روند پیری مغز
محققان دریافتند که افراد مسن در تستهای استاندارد حافظه و استدلال زمانی که سطوح بالاتر ویتامین D در بافت مغزشان داشتند، عملکرد بهتری داشتند. آنها همچنین کمتر به زوال عقل یا اختلال شناختی خفیف تر مبتلا بودند.
به گزارش اخبار تایمز، کارشناسان تاکید کردند که این مطالعه ثابت نمی کند که ویتامین D به تنهایی از زوال عقل محافظت می کند. بنابراین، هیچ کس نباید بر اساس یافته ها شروع به مصرف مکمل ها کند. ویتامین D بیش از حد می تواند مضر باشد.
سارا بوث، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه تافتس در بوستون، گفت: ما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مصرف بیش از مقدار توصیه شده ویتامین D برای مغز بهتر است، نداریم.
ویتامین D نقش مهمی در حفظ سلامت استخوان ها و ماهیچه ها و حمایت از سیستم ایمنی دارد. با این حال، مشخص نیست که آیا این به محافظت از مغز افراد مسن کمک می کند یا خیر.
برخی از مطالعات ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D خون و خطر بالای زوال عقل در افراد مسن را یافته اند.
در حال حاضر چندین مطالعه اثرات مکمل ویتامین D را بر حافظه و تفکر در افراد مسن آزمایش کرده اند. و تا کنون شواهد روشنی از سود وجود ندارد.
محققان این مطالعه بافت مغزی کالبدشکافی شده افراد مسن را که قبل از مرگ در پروژه حافظه عجله و پیری شرکت کرده بودند، بررسی کردند. این پروژه که در دهه ۱۹۹۰ آغاز شد، یک مطالعه طولانی مدت با هدف درک بهتر پیری طبیعی و غیر طبیعی مغز است.
شرکتکنندگان تحت آزمایشهای شناختی سالانه قرار گرفتند و موافقت کردند که بافت مغز خود را برای آزمایش پس از مرگ اهدا کنند.
تیم بوث بافت مغز ۲۹۰ شرکت کننده را که میانگین سنی آنها در هنگام مرگ ۹۲ سال بود، تجزیه و تحلیل کردند.
مشخص شد که ویتامین D در واقع در تمام نواحی مغزی که توسط محققان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، از جمله دو ناحیه ای که ناهنجاری های مرتبط با آلزایمر در آنها مشهودتر بود، وجود داشت.
و به طور کلی، افراد مسنتری که مغزشان حاوی ویتامین D بیشتری بود، در تستهای شناختی مطالعه بهتر عمل کردند. به ازای هر دوبرابر شدن سطح ویتامین D، شرکت کنندگان ۲۵ تا ۳۳ درصد کمتر در معرض زوال عقل یا اختلال شناختی خفیف در آخرین بازدید مطالعه بودند.
بوث گفت: “یک احتمال این است که تغذیه خوب، از جمله ویتامین D کافی، به محافظت از مغز در برابر تغییرات پاتولوژیک که مشخصه زوال عقل است، کمک می کند.”
در واقع، محققان بر این باورند که عوامل محیطی مختلف، از جمله آموزش، ورزش و تحریک ذهنی، ممکن است به افراد مسن کمک کند حتی با وقوع این تغییرات مغزی عملکرد شناختی را برای مدت طولانیتری حفظ کنند.