شوخی هزاره سوم; خصوصی سازی به روش برره!/ ادعای خصوصی سازی و عملکرد…

وقتی صحبت از تظاهر و گول زدن به خود می شود بهترین نمونه عملکرد دولت در واگذاری استقلال و پرسپولیس است.
به گزارش اخبار تایمز؛ امیرمهدی ژوله یکی از طنزپردازان خوب کشورمان با سابقه ای که همه می شناسیم حرف هایش را در قالب طنز می گوید اما رسالت طنز این است که با زبان شوخی هایی که ما ایرانی ها از معضلات اجتماعی داریم صحبت کند. برای مدت طولانی دوست داشته اند ژول در یکی از مصاحبه هایش حرف جالبی زد و گفت: زمانی که «شب های بره» را می ساختیم، قرار بود از حاکمیت دولتمردان به عنوان منبع طنز استفاده کنیم، اما حالا می بینیم که از سریال طنز ما دولتمرد می سازند! “
تلخ است اما حقیقت دارد. به واگذاری استقلال و پرسپولیس نگاه کنید: دهه هاست که قرار است به بخش خصوصی واگذار شود و همه می دانیم که هرگز این اتفاق نخواهد افتاد، اما مسئولان دولتی از همه جناح ها روی آن مانور می دهند!
در تمام دنیا، فوتبال خصوصی و پولساز است. تنها راه نجات فوتبال و توسعه آن مدیریت مردمی است. اداره فرهنگ، اقتصاد، هنر و ورزش از عهده دولت برنمی‌آید و دولت‌ها سال‌هاست که دست از این کارها کشیده‌اند و متوجه شده‌اند که این راه بن‌بست است. اما ببینید در این چند دهه که دولتمردان پذیرفتند فوتبال به بخش خصوصی واگذار شود، در عمل چه می کنند! از سال گذشته که ماجرای بورس مطرح شد، مشخص بود که این پول از سوی دولت آمده و سرمایه گذاری نمی شود. حالا بدهی استقلال و پرسپولیس ناشی از تزریق ۳۵۰ میلیاردی پارسال است.

آن پول خورده شد و تمام و حالا بلوک ۵۱ درصدی سهام دو باشگاه ارائه شده و شک نکنید که این پول هم تمام می‌شود و مشکلات کماکان پابرجاست. چرا؟ چون مسیری که می‌رویم غلط است و به قول قدیمی‌ها «این ره به ترکستان است»!

نگاه کنید به همین واگذاری اخیر، خبر را بخوانید: درخواست شستا از وزارت ورزش برای خرید باشگاه پرسپولیس! مدیرعامل شرکت شستا در نامه‌ای به وزارت ورزش و جوانان با مطرح کردن درخواست خرید باشگاه پرسپولیس خواستار تعیین تکلیف موضوع از سوی این وزارتخانه شد. در شرایطی که شستا برای خرید سهام ۵۱ درصدی پرسپولیس اعلام آمادگی کرده و پیش‌قدم شده، شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس نیز طبق اطلاع قصد دارد سهامدار عمده باشگاه استقلال شود و پیشنهادش را ارائه کند.

مگر از این جیب به آن جیب کردن شاخ و دم دارد؟ استقلال و پرسپولیس فعلا زیرمجموعه وزارت ورزش هستند که یکی از وزارتخانه‌های دولت است. حالا قرار است پولی رد و بدل شود و این دو تیم از یک وزارت به وزارتی دیگر نقل مکان کنند! کیست که نداند شستا یا پتروشیمی خلیج فارس دولتی هستند و مدیران ارشد آن‌ها را دولت انتخاب می‌کند و تک‌تک اتفاقات این زیرمجموعه‌ها با نگاه حاکمیتی رخ می‌دهد؟ همین حالا رئیس پتروشیمی خلیج فارس آقای علی عسگری است که او را به عنوان رئیس سازمان صداوسیما می‌شناسیم! شستا هم که از کفر ابلیس مشهورتر است؛ یادتان هست در دولت احمدی‌نژاد انتصاب قاضی مرتضوی به ریاست این «بزرگترین هولدینگ مالی دولت» باعث برکناری وزیر کار شد؟

بیایید فرض کنیم که استقلال و پرسپولیس به این دو نهاد واگذار شدند. طبق قانون تمام فعالیت‌های ورزشی زیرمجموعه وزارت ورزش است، آن وقت تکلیف چه خواهد شد؟ اگر قرار باشد مالکیت این دو تیم به طور کامل واگذار شود باید باور کنیم که وزارت ورزش دیگر نقشی در اداره دو باشگاه ندارد؟ فراموش نکنیم که داریم از دو بال اصلی ورزش در ایران حرف می‌زنیم؛ از جایگاه و پایگاه اجتماعی این دو باشگاه در میان جامعه و مردم؛ یعنی دقیقا بزرگترین و مهم‌ترین مسئولیت وزارت ورزش! خب اگر قرار است دولت این کنترل را حفظ کند، چه نیازی است که در ظاهر آن را به شستا یا خلیج فارس بدهد؟

تفاوت بین وزارت کار یا وزارت نفت، وزارت آموزش و پرورش و وزارت خارجه و وزارت ورزش چیست؟ دولت همان دولت است! یا می تواند و می خواهد برای ورزش هزینه کند یا نمی تواند و نمی خواهد! حرکت از یک جیب به جیب دیگر، از یک کلاه به آن کلاه دیگر چیست؟ تا زمانی که قرار است خصوصی سازی را برداریم اما نخ را در دست خود نگه داریم، آن آش و آن کاسه!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
https://akhbartimes.ir/sitemap_index.xml