دو اشتباه «صفر» برای مسئولان؛ اول تبعیض حالا بد اخلاق/ وای به حال حوزه ای که مدیرانش جوگیر و قبله اش فضای مجازی!

در ماجرای معروف این روزهای ورزش ما یعنی واگذاری واردات خودرو به فوتبالیست ها، ۲ اشتباه بزرگ صورت گرفت که خسارات جبران ناپذیری به بار خواهد آورد.
به گزارش اخبار تایمز؛ در همه جای دنیا وقتی یک پدیده عمومی رسانه ای مورد بحث افکار عمومی قرار می گیرد، تحلیل و بررسی آکادمیک و کارشناسی آن مشکل است. چون به احساسات عمومی رسیده است و مردم عادی در مورد آن صحبت می کنند. در چنین شرایطی باید منتظر بمانید تا موضوع فراموش شود و شرایط عادی شود و سپس ماجرا را تحلیل کنید.
اما برخی مسائل آنقدر بزرگ و مهم هستند که هرگز فراموش نمی شوند. برعکس با گذشت زمان ابعاد دیگر موضوع علنی می شود و همه دوباره به یاد فاجعه می افتند. در چنین شرایطی چاره ای جز بررسی موضوع در هر زمان و با همان شرایط وجود ندارد.
پرونده اعطای حواله واردات خودروهای خارجی به فوتبالیست های تیم ملی در جام جهانی یکی از این موارد است. موردی که از همان ابتدا تا کنون همه چیز به هم ریخته و مدام بر آسیب های طرفین آن افزوده می شود.
اما داستان واقعی چیست؟ بعد از پیروزی انقلاب برای اولین بار در جام جهانی ۱۹۹۸ شرکت کردیم. این موفقیت به حدی بود که متولیان ورزش کشور پاداش هایی را برای بازیکنان در نظر گرفتند و از آن زمان اعطای امتیاز واردات خودروهای خارجی در فهرست پاداش های ثابت قرار گرفت. پس چرا باید الان این جنجال ایجاد شود؟

چند وقت قبل و با گذشت کمتراز یک سال از جام جهانی، محمدحسین کنعانی‌زادگان در یک مصاحبه از قیمت ۱۰۰میلیاردی یکی از ماشین‌هایش گفت. جالب این‌که در همان مصاحبه او گفت که این ماشین ربطی به آن حواله پاداش ندارد اما آن‌ها که می‌خواستند سواستفاده و فضای جامعه را خراب کنند دست‌به‌کار شدند.

بلافاصله کشتی‌گیران تیم ملی وارد عمل شدند و سپس ورزشکاران قهرمان سایر رشته‌ها، حرف آن‌ها هم کاملا درست بود. این‌که چرا باید بین قهرمانان ملی تبعیض به این بزرگی وجود داشته باشد؟ به یاد داریم که به یک کشتی‌گیر پس از قهرمانی جهان کارت هدیه ۵میلیون تومانی دادند که وقتی مقابل عابربانک رفت آن کارت خالی بود!

به اولین بانویی که مدال طلای جهانی در تکواندو را آورد ظروف آشپزخانه هدیه داده شد؛ قابلمه و ماهی‌تابه! سهم قهرمانان جهان در سایر رشته‌ها هم «هیچ» بود! همین حالا که شما این خطوط را می‌خوانید قهرمان پرتاب دیسک ایران به خاطر یک جفت کفش برای مسابقه از اردوی تیم ملی اخراج شده است، چون از فدراسیون خواسته بود پول این کفش را به او بدهند…!

پس وقتی ما در کشوری زندگی می‌کنیم که نه مردم عادی، بلکه قهرمانان جهان و المپیک با این همه کمبود و مشکلات مواجه هستند، چرا باید به یک رشته ورزشی چنین رانت‌های میلیاردی اهدا شود؟ به خصوص رشته‌ای که به اندازه کافی درآمد دارد!

پس اولین خطا در این پرونده همین تبعیض آشکار بود که صدای سایر قهرمانان را درآورد و مردم را هم پشت سر آن‌ها به صف کشاند. مردمی که سال قبل در آستانه جام جهانی از برخی رفتارهای فوتبالیست‌ها دل خوشی نداشتند و همان تیم رفت و در جام جهانی ۶ گل از انگلستان خورد؛ سنگین‌ترین شکست ما تا امروز در ادوار جام جهانی.

پرونده حواله واردات ماشین به ملی پوشان فوتبال؛ دو غلط «صفر» برای مسوولان/ اول تبعیض حالا بدقولی!

این سوال فرعی را فراموش کنید که «چرا باید به چنین تیمی چنان پاداشی داده شود؟»؛ دادن پاداش از اساس غلط نبود، این بدعت از همان اولین صعود به جام جهانی بعد از پیروزی انقلاب گذاشته شد و در جام جهانی ۲۰۰۶، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ نیز وجود داشت. این پاداش برای صعود به جام جهانی است نه نتایجی که در آن‌جا می‌گیریم، پس چرا این دوره ماجرا به اینجا رسید؟

این‌جا هم به خاطر اشتباه مسئولان فدراسیون بود! آن‌ها پاداش صعود را گذاشتند و بعد از بازی با ولز دادند تا این تداعی برای جامعه ایجاد وعده‌ای از آن سوء استفاده کنند که تیمی که ۶ گل از انگلستان خورده چرا باید به خاطر یک پیروزی پاداش میلیاردی بگیرد؟

اما اشتباه بزرگ دوم؛ در تمام دنیا مسئولان باید عاقل‌تر از مردم عادی باشند تا در شرایط حساس و احساسی، تصمیمات درست و منطقی بگیرند. وای به حال جامعه‌ای که مسئولانش جوگیر شوند بر اساس آن‌چه در فضای مجازی می‌گذرد برای مردم تصمیم بگیرند!

پاداش حواله واردات خودروی خارجی برای ملی‌پوشان فوتبال در حالی وتو شده که بیش از نیمی از این تیم قبلا خودرو خود را وارد و یا حواله آن را فروخته‌اند! پس این ممنوعیت و محدودیت تنها شامل آن نیم دیگر خواهد شد، همین یعنی بی‌عدالتی و تبعیض! از فردا امیر قلعه‌نویی چطور می‌خواهد یا چطور می‌تواند این تیم را جمع کند؟ بازیکنانی که به زعم خود از یک حق محروم شده‌اند و بازیکنانی که این پول را گرفته‌اند اما حق دارند نسبت به وعده‌ها و حرف‌های بعدی مسئولان تردید کنند!

ضربه مهلک بعدی در این پرونده به «اعتماد» وارد خواهد شد. از حالا به بعد هیچ ملی‌پوش و هیچ قهرمانی به هیچ کدام از وعده‌ها و قول‌های مسئولان اعتماد نخواهد کرد. ما به دست خودمان بزرگترین سلاح افزایش انگیزه و روحیه برای قهرمانانمان را بایگانی کردیم…

همین حالا قهرمانان بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو منتظر پاداش‌های پای سکو هستند. بدعتی که در دهه اخیر برای افزایش انگیزه قهرمانان گذاشته و جایزه دلاری که به برندگان مدال طلا، نقره و برنز پای سکو اهدا می‌شد و می‌توانست به زندگی قهرمانان سر و سامانی بدهد. قرار بود بعد از پایین آمدن قهرمان و در حالی که مدال هنوز دور گردن اوست و پرچم ایران آن بالا، این پول به او اهدا شود اما هنوز پرداخت نشده و حالا دیگر مسئولان می توانند به ملی‌پوشان بگویند با پرداخت پاداش مخالفت شده است!

یعنی به دست خود بهانه‌ای دست کسانی دادیم که می‌خواستند از این موضوع سوء استفاده کنند! حالا دیگر هر مسئول به قهرمانش قولی بدهد قهرمان دیگر حرفش را باور نمی‌کند و مسئول هم می‌تواند بعدا بگوید «من می‌خواستم به تو پاداش را بدهم اما فلان نهاد اجازه نداد!»

یک اتفاق هرچه بزرگتر باشد، پیامدهای بیشتری دارد. پرونده این اتفاق حالاحالاها باز است و منتظر باشید که هر روز ورزش ما لطمه تازه‌تری از این تصمیمات غلط پشت سر هم بخورد.

بیشتر بخوانید: ابطال مجوز واردات، برای خودروهایی که ماه‌هاست وارد شده‌اند/ بد به حال آن کسی که با بازیکن تیم ملی معامله کرده است!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
https://akhbartimes.ir/sitemap_index.xml