آقای قلعه نویی! تا دیر نشده دشمنان قسم خورده فوتبال ایران را به مردم معرفی کنید!
اگر قلعه نویی از انتظار صعود تیم ملی ایران به فینال جام ملت های آسیا ناراحت است، باید بگوییم این همان انتظاری است که او و دیگر منتقدان در گذشته ایجاد کرده بودند.
به گزارش اخبار تایمز؛ امیر قلعه نویی سرمربی تیم ملی پس از بازگشت به ایران در اولین مصاحبه خود با خبرنگاران گفت: اولین بازی ما در فیفادی مقابل روسیه و کنیا بود و خیلی ها انتقاد کردند که این چه بازی است! باید بگویم هیچ بازی آسانی در دنیا وجود ندارد. نتایج بازی های تدارکاتی و رسمی را دیدید که ایتالیا به تساوی رسید، آلمان مقابل ژاپن شکست خورد و انگلیس مقابل اوکراین متوقف شد. چرا دوستانی که انتقاد کردند و آن حرف ها را زدند سکوت کردند! البته از روی دشمنی حرف زدند. بازی قطر با کنیا و روسیه را با تمام امکانات و ارتباطات ببینید. چرا مردها سکوت می کنند؟ پس برای ساختن یک قلعه جدید به کشور خود حمله نکنید، به دنبال این باشید و به تیم ملی کمک کنید. دنبال بهانه نباشید که چرا کنیا اینجا در جدول است و ما باید با آن تیم بازی می کردیم.
***
بخش مهمی از محتوای مصاحبه‌های قلانیوی در مقاطع مختلف، ابراز دلخوری‌های متعدد منتقدان و روزنامه‌نگاران است و به نظر می‌رسد این جنگ نامشخص برای او زمان و مکان ندارد. قالنویی به هر بهانه ای علیه عده ای که هویت مشخصی ندارند، آنها را متهم به دشمنی با خود می کند.
بد نیست یک بار برای همیشه از سرمربی تیم ملی بخواهیم این چهره های زشت نقد دنیای فوتبال را به افکار عمومی معرفی کند و از چهره دشمنان قسم خورده خود و تیم ملی رونمایی کند. آنها چه کسانی هستند که به خاطر دشمنی با قلعه نویی حاضرند تیم ملی را بکشند و به کشورشان خیانت کنند؟ این بحث بی پایان تا کی باید ادامه داشته باشد؟
جام ملت های آسیا هنوز شروع نشده، ملی پوشان بازی های رسمی برگزار نکرده اند و به آخر راه نرسیده اند که امیر قلانویی از گلایه های قدیمی و پر باری می گوید که هرگز مصداق عینی ندارد. در واقع معلوم نیست این افراد در کدام رسانه فعالیت می کنند، چه سوابقی دارند و چرا هر بار متهم به دشمنی و کینه توزی می شوند!
اگر قلعه‌نویی بابت توقعِ رسیدن تیم ملی ایران به فینال جام ملت‌های آسیا دلخور است، باید بگوییم این همان انتظاری است که خود او و منتقدان دیگر در گذشته‌ها ایجاد کرده‌اند و بی‌تردید همه مربیانی که در تیم ملی حضور داشته‌اند با همین سطح انتظار مواجه شده بودند. طبعا فدراسیون فوتبال هم وقتی با قلعه‌نویی قرارداد بست، توقعش حذف زودهنگام فوتبال ایران در جام ملت‌ها و بر باد رفتن سهمیه ما در جام جهانی نبود؛ فدراسیون هم بر اساس معیارهایی تن به این قرارداد داد و قابلیت‌هایی در قلعه‌نویی دید که پس از مذاکرات مفصل با مربیان خارجی، به او اعتماد کرد. هر مربی دیگری هم جای قلعه‌نویی بود باید در جام ملت‌ها نتیجه می‌گرفت و بابت هر شکست یا نتیجه غیرمترقبه‌ای پاسخگو می‌شد. هیچ تفاوتی میان قلعه‌نویی و دیگران نیست و تیم ملی ایران با مربی داخلی یا خارجی باید بهترین نتایج ممکن را بگیرد و مایه خوشحالی مردم عزیزمان شود اما این‌که قلعه‌نویی مدام دست روی این دشمنان فرضی می‌گذارد و هیچ آدرس واضحی هم نمی‌دهد، معنایش چیست؟
اصلا اگر قلعه‌نویی از قبل اطمینان داشت دشمنان قابل‌توجهی دارد که به مملکت خود خیانت می‌کنند، نباید زیر بار چنین مسئولیت بزرگی می‌رفت که امروز بابت هر سخن و حرفِ درست یا غلطی، این گونه واکنش نشان بدهد. امیدواریم او این موضوع را جدی بگیرد و اگر سرنخی از دشمنان خودش و تیم ملی دارد، هر چه زودتر و پیش از آغاز جام ملت‌های آسیا، اسامی آنها را اعلام کند تا همه بدانند چه کسانی دوست دارند فوتبال ایران با سر به زمین بخورد.
تا جایی که ما می‌دانیم مردم، تیم ملی کشورشان را عاشقانه دوست دارند و در این زمینه به مربی ایرانی و خارجی نگاه نمی‌کنند. قلعه‌نویی هم تیم ملی را قهرمان جام ملت‌ها کند، تبدیل به یک چهره اسطوره‌ای در فوتبال ایران می‌شود و حتی اگر به بازی فینال برسد، وظیفه‌اش را به درستی انجام داده است. مردم هم بی‌گمان از او حمایت می‌کنند اما اگر دشمنان فرضی موردنظر قلعه‌نویی آن‌قدر قوی هستند که سد راه تیم ملی و موفقیت قلعه‌نویی میشوند، بی‌تعارف او نباید به پیشنهاد فدراسیون فوتبال پاسخ مثبت می‌داد و باید همان‌جا می‌گفت فوتبال ما عده‌ای کینه‌توز دارد که نمی‌گذارند ما به خواسته‌های خود برسیم و من به‌خاطر منافع ملی وارد این گود نمی‌شوم!