آقای دولت سیزده! بالاخره بعد از ۳۲ماه نتیجه وعده‌های‌تان در باره ارز و تورم را می‌بینید؟ / اقتصاد را به گروگان سیاست تبدیل کردید
حال که فنر نرخ ارز در رفته و اوضاع بازار را به هم ریخته، نمایندگان مجلس بر آن شدند که رئیس بانک مرکزی را به مجلس بکشانند و توضیح بخواهند.
به گزارش خبرآنلاین،احتمالاً ایشان هم انتظارات تورّمی، تهدیدات دشمنان و شیطنت‌های رژیم جنایتکار اسرائیل را عامل اصلی این وضع آشفته معرفی می‌کند و عوامل خارجی و داخلی استکبار جهانی را عامل آن می‌نمایاند و اشتباهات بارها تکرار شده نظام سیاست‌گذاری و دخالت‌های بیجای دولتی را به روی خویش نمی‌آورد و در این میان مردم می‌مانند و نوسانات متعدد تورّمی و افزایش قیمت‌هایی که هنوز بهار به نیمه راه نرسیده، طعم خوش بهار و جوان شدن طبیعت را از مذاق‌ها برده است.
روزنامه اطلاعات نوشت: این روزها افسار گسیختگی بهای سکه و طلا و افزایش ۲۵ درصدی قابل پیش‌بینی قیمت ارز، البته بیش از همه حقوق بگیران ثابت و کارمندان دولت را نگران کرده است که همین آغاز سال افزایش ۲۰ درصدی حقوقشان را پیش خور شده می‌بینند و آنها می‌مانند و بازاری که کاری به دغدغه‌های آنان و قدرت خریدشان ندارد و بلافاصله خود را با تورّم هماهنگ می‌کند؛ کاری که در قدرت حقوق بگیران نیست و صرفاً سفره‌هایشان را کوچک‌تر می‌کند.
کاملاً پیداست و بارها هم به آن اشاره شده تا زمانی که اقتصاد توسط سیاست و خواست و اراده حاکمان و مقامات سیاسی به گروگان گرفته شود و به زبان ساده‌تر، با اقتصاد و فضای کسب و کار با سازوکار و منطق علمی برخاسته از دانش بشری رفتار نکنیم به نتیجه دلخواه نمی‌رسیم و راه خروج از بحران را در نخواهیم یافت.
حال متولیان دولت سیزدهم باید فهمیده باشند که برخلاف آنچه قبلاً گمان می‌کردند و برخلاف شعارهایی که فریاد می‌زدند و وعده‌هایی که می‌دادند، در عرصه عمل با چه زمین سفت و سختی روبرو می‌شوند و شده‌اند که باعث شده است در سی‌و دو ماهه نخست تصدی اداره دولت اکثر رکوردهای تورّمی را درنوردند؛ به نحوی که استمرار تورّم ۴۰ درصدی و بالاترین نرخ رشد بهای سکه و طلا در این بازه زمانی و بیشترین فاصله درآمد حداقل بگیران با خط فقر را به عنوان بالاترین رکوردها در تمامی دولت‌های پیشین برجای گذارند و نسبت دادن تمامی این اتفاقات به تحولات بیرونی و تحریم و جنگ غزه و حملات اسرائیل و… و دادن نشانی‌های غلط برای توجیه اشتباهات عملکردی و ناکارآمدی مدیریتی و فاصله گرفتن از دانش و منطق و عقل و تدبیر در نظام تصمیم‌گیری، دردی از آنان دوا نخواهد کرد، درد مردم و ملک و ملت را نیز.